ازدواج حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و امیرالمؤمنین علیه‌السلام
دیده‌ام جـلـوه‌ای از روشنی محـشر را سحـری نـور دل فـاطـمـه و حـیدر را ببـرید آیـنـه و جام و می و سـاغـر را ریخت ساقی به کفم جرعه‌ای از کوثر را آب پاشی شده از اشکِ ملائک در عرش چه قیامت شده دور و بر زهرا در فرش جـبـرئـیـل آمـده تـا بـاز کـند پر اینـجا مـوقـع خــنـدۀ دامــاد پـیــمـبـر ایـنـجـا لوح از عـالـم بالاست و جـوهـر اینجا خطبه خوان گشته خود خالق و محضر اینجا نُقل لب‌های محمد، مَرَج البحرین است آیۀ لوءلوء و مرجان، دم حورالعین است متن وحی است علی و دو جهان حاشیه‌اش چه عروسی‌ست که گفتند همه حوریه‌اش ماسـوی الله بود از صـدقـه جـاریه‌اش از گل یاس بهشت است گل پوشیه‌اش مرتضی عاشق اشک سحر فاطمه‌است همۀ روزی خلق از نظر فـاطـمه‌است جلوۀ ذکر عـلی در خلـوات زهـراست جذبه و هیبت مولا جلـوات زهـراست ماه رویش شب غم در فلوات زهراست صبح تا شب پی حیدر صلوات زهراست گفته حیدر پی زهرا در عوض تا ته راه ذکــر لا حــول و لا قـــوة الا بــالــلـه دل مـجـنـون گـذری از دل لـیـلا دارد پـس اگـر نــاز کـنـد بـاز تـمـاشـا دارد سجدۀ شکـر عـلـی اینـهـمه معـنا دارد چونکه با فاطـمه‌اش خیر دو دنیا دارد مثـل دو زائـر هـم که ز حـرم می‌آیـند دوش بر دوش همند و چه بهم می‌آیند کاش در شـهـر نپـیچـد خـبر خانۀشان با لـگـد وا نـشـود پـا به در خـانـۀشان کاش دعـوا نـشود دور و بر خانۀشان چوب و هـیزم نشود رهگذر خانۀشان کاش وضع علی و فاطمه‌اش بد نشود غیر سـائل ز در خـانۀ‌شـان رد نـشود |